Wie is Craig Parry? | Interview | Apparatuur | Voorbeeldfoto's
Craig Parry is een Australische onderwaterfotograaf of om precies te zijn: een oceaan- en natuurfotograaf. Hij is Aquatech-ambassadeur. Parry heeft vele prijzen op zijn naam staan. Zo won hij in 2017 de Golden Turtle International Photography Competition en diverse andere prijzen, zoals International Photographer of the Year.
Craig heeft een eigen fotogalerie in Byron Bay en organiseert fotoreizen, onder andere naar Tonga (in de Pacific Ocean), Hawaii, Botswana en Noorwegen. 70% van zijn foto's maakt hij in Australië, 30% van zijn foto's maakt hij tijdens het reizen.
"Tijdens mijn jeugd in Australië was ik altijd aan zee te vinden. Van mijn ouders kreeg ik eenvoudige onderwatercamera's, waarmee ik foto's maakte van surfende vrienden. Later ontwikkelde ik mijn fotografievaardigheden door natuurfoto's te maken en door veel te shooten op bruiloften. Dat laatste vond ik best moeilijk, al leerde ik er enorm veel van. Ik leerde snel te schakelen, razendsnel te denken, om te gaan met onverwachte omstandigheden en (de mogelijkheden van) het licht te begrijpen. Het geld dat ik verdiende, stopte ik in nieuwe apparatuur.
"Wanneer ik onderwaterfoto’s maak voel ik me goed en blij. Ik krijg er kriebels van in mijn buik."
Ik merkte dat ik echt blij werd van de onderwaterwereld. Als ik onderwater op ontdekkingstocht ga weet ik nooit wat ik tegenkom. Perfect voor iemand die houdt van avontuur en afwisseling. Ik hou van verrassingen. Wanneer ik onderwaterfoto’s maak voel ik me goed en blij. Ik krijg er kriebels van in mijn buik.
Ik zoek interactie met onderwaterdieren op en geniet daarvan. De passie voor onderwaterfotografie wordt niet minder, ondanks dat ik er constant mee bezig ben. Ik ga nog steeds vanuit interne motivatie op pad. Wanneer ik met studenten op fotoreis ben, ga ik in mijn vrije tijd tóch altijd even de zee in. Dan kan ik het niet laten en wil ik zelf ook die thrill voelen van het onderwater zijn met mijn camera."
"Onderwaterfotografie past het best bij me. Ik ben niet iemand die urenlang gaat editen. Daar ben ik veel te ongeduldig voor. Ik wil het eindresultaat meteen in beeld brengen. Met mijn onderwaterfoto's ga ik op die manier te werk. Ik breng in beeld wat ik wil uitdragen en ben nog steeds geen pro editor. In nabewerking steek ik geen tijd. Ik ga liever alweer op zoek naar een nieuw uniek onderwatermoment.
Ik kan me echt verheugen op de dieren die ik mogelijk aantref. Ik kijk uit naar het zwemmen met orka's en naar het contact dat mogelijk zal ontstaan. Je weet niet wat je kan verwachten. Ik houd van die spanning." Hij lacht: "Ik vind het ook wel cool dat het een niche is. Ik ben wel iemand die graag anders is."
“Ik vind dat het onderdeel is van de ontdekkingstocht die je aflegt in het water. Ik wil zo veel mogelijk unieke beelden schieten en stem daar mijn plan op af. Er is nog zó veel niet ontdekt en we weten nog veel dingen niet over de onderwaterwereld en -dieren. Ik doe op deze manier graag mijn bijdrage aan het verkrijgen van meer kennis. De moeilijkheden van het vak vind ik ook juist een uitdaging. Ja, je moet kunnen duiken. Je moet goed materiaal hebben. Je moet je behuizing testen. Je bent afhankelijk van weersomstandigheden, van stromingen, van plekken waar het water niet helder of troebel is, van de grenzen van je eigen lichaam... Dat is allemaal part of the game.
Natuurlijk ben ik wel alert en zitten de risico's altijd wel in mijn achterhoofd. Aan de andere kant weet ik hoe ik ermee om moet gaan. Inmiddels heb ik bijvoorbeeld geleerd hoe ik moet reageren op haaien. De risico's houden me niet tegen. Ze motiveren me juist om me méér te verdiepen in deze tak van sport."
"Ik maakte de eerste onderwaterdronefoto ooit!"
"Creative! Ik probeer altijd net iets anders te doen. Ik vind het heerlijk om nieuwe dingen te proberen. Zo heb ik jaren geleden samen met een technische vriend (Toby) een eigen onderwaterdrone in elkaar gezet, nog voordat die op de markt kwam. Die onderwaterdrone kon nog niet zo veel als de onderwaterdrones die nu op de markt komen, maar hij functioneerde verder prima. Ik maakte met die drone de eerste onderwaterdronefoto ooit en won meteen twee prijzen: de foto's 'Life and Death: drone shot' en 'Fin Swipe' wonnen de Underwater Photo of the Year van 2014."
"Zeker nadat ik met die onderwaterdronefoto’s prijzen won, kreeg ik door alle PR steeds meer bekendheid en contacten. Ik werkte toen net voor Discovery Channel en Travel Channel. Ik besefte op dat moment: het is hoogstwaarschijnlijk mogelijk om écht van mijn foto's te leven. Als freelancer is het namelijk af en toe toch wel spannend als het gaat om inkomsten. Ik kreeg meer vertrouwen in mijn fotografie door de reacties, dat was fijn.
Ik ben met elke prijs trots, al ben ik ook wel iemand die de lat altijd weer wat hoger legt. Er is altijd wel iets om na te streven. Er zijn nog genoeg prijzen die ik nog níet gewonnen heb.
Ik weet inmiddels dat het winnen van een prijs fijn is, maar het zal mijn leven niet volledig veranderen. Ik ben een tijdje in the picture, maar verder moet ik het zelf doen. Ik moet zorgen voor beelden die een langere tijd mee kunnen gaan, ook zonder hype of mediacircus. Aandacht vervliegt. Al heel gauw is alles back to normal. Als fotograaf moet je áltijd achter je eigen portfolio kunnen staan, ook als er bij wijze van spreken niemand naar kijkt."
"Ik wil graag dat mensen via mij de verbinding met onderwaterdieren voelen"
"Open your eyes! We wonen op een aardbol vol schoonheid, maar iedereen kijkt naar zijn beeldscherm. We moeten weer in contact komen met de natuur. Mijn hoop is dat mensen voelen hoe het is om zo dicht bij de onderwaterdieren te komen. Ik wil graag dat zij via mij de verbinding met onderwaterdieren voelen. Groter gedacht wil ik graag dat mensen de natuur zíen."
"Ik heb veel gehad aan het boek The Alchemist van Paulo Coehlo. Hij schrijft daarin op een mooie, filosofische wijze over spijt hebben en risico's nemen. Hij gaf me het duwtje in de rug dat ik nodig had. Ik wilde niet de rest van mijn leven spijt hebben dat ik mijn onderwaterfoto's de kans niet had gegeven en besloot het erop te wagen. Zonder bijbanen. Ik besloot de foto's te maken die ik wilde maken. De opdrachtgevers aan te nemen die ik wilde vertegenwoordigen. Ik werd fotograaf. For real."
"Ik vind Paul Nicklen een toponderwaterfotograaf. Hij werkt voor National Geographic en zijn werk is geweldig. Deze man is zo gemotiveerd, zo goed en toch nog steeds heel aardig en bescheiden. Dat laatste vind ik overigens belangrijk. Hoe goed je ook bent in wat je doet, hoe beroemd je ook wordt, blijf alsjeblieft gewoon normaal doen. Respectvol."
"Klopt, ik ben altijd gericht op contact maken. Als ik duik, kijk ik niet naar de planten maar naar de dieren. Naar hoe ze reageren, naar hoe ze zich voelen, naar wat ze uitstralen. Als ik niet duik, ben ik bezig met mensen. Als ik tijd heb, ben ik altijd in de galerie te vinden, tussen de medewerkers.
Tijdens de fotoreizen enthousiasmeer ik mensen om met bultrugwalvissen te duiken in Tonga (als je trouwens mee wil op deze reis, dan kan dat!). Hm, nu je het zegt: ik ben niet vaak alleen. Ik zit ook haast nooit stil. Ook daar heb ik het geduld niet voor! Er is zo veel te zien en te doen. Ik wil het allemaal ontdekken."
Voor zijn foto's maakt Craig Perry gebruik van de volgende apparatuur: twee Sony A7R mark III camera's, een Sony 16-35mm f2.8 GM, 24-70mm f2.8 GM, Fisheye-lens, 200-600mm én een Aquatech elite III onderwaterbehuizing voor de Sony A7R Mark III.
Full frame systeemcamera met een extreme resolutie en 5-assige stabilisatie voor prachtige foto's én video's.
Razendsnelle groothoek-zoomlens met een vast diafragma van f/2.8 over het gehele zoombereik.
Gebruik je Sony A9/A7(R)III tot 10 meter diep met deze luxe onderwaterbehuizing. Voorzien van een elektronische ontspanner.
Bekijk hierBenieuwd naar het werk van Craig? Een greep uit zijn portfolio:
